De afscheidsbijeenkomst

op 19 mei 2014, 19.30 uur

in de aula van de

begraafplaats Kranenburg te Zwolle





1. Intocht – Henry Purcell, Music for the Funeral of Queen Mary (een deel uit de March) (1695) klik
Terwijl wij - Louise, Jente, Robert, Roel - de overvolle aula betraden met Martijn tussen ons in, klonk deze muziek. Door de openstaande deuren was de stille vrede van het kerkhof zichtbaar en hoorbaar. Maar de paukenisten laten woede horen. Vier trompettisten spelen een koraalachtige melodie, waarin aanvaarding doorklinkt. Twee tegenstrijdige gevoelens, die samen de onrust in ons hart toonden.

2. De woorden van Louise klik

3. Muziek – Antonio Vivaldi, uit De Vier Jaargetijden: l’Inverno – Largoklik
Gesproken woorden en muziek met toelichting wisselden elkaar steeds af tijdens deze bijeenkomst. Martijn hield van alle muziek die we hoorden, dat wisten we zeker. In de voorbije goede jaren zijn Louise en ik driemaal met (onder meer) Martijn naar het Concertgebouw in Amsterdam geweest. Toen ik enkele maanden geleden aan Martijn vroeg of hij ook in het seizoen 2013/2014 weer een keer met ons mee wilde, was hij meteen enthousiast. Ik vroeg hem een programma uit te kiezen. Hij koos voor een zondagochtendconcert op 4 januari 2015, waarin de Vier Jaargetijden zal worden gespeeld. Toen ik hem enkele weken daarna attent maakte op een gratis download van dit prachtige werk, meldde hij trots dat hij al een mooie LP op de kop had getikt. "Zodat ik me goed kan voorbereiden”, zei hij.

4. De woorden van Robert klik

5. Muziek – U2, October klik
In de jeugdjaren van Martijn en Robert klonk door de grote woonkamer (de voormalige deel) van onze woonboerderij in Heerde uiteraard veel klassieke muziek. En die wilde daar wel klinken! Het liefst zo hard dat de muziek in het hele huis te horen was, ook op de kamers van de twee zonen. Maar ook sómmige andere muziek werd gedraaid. Niet alleen thuis, maar zeker ook in de auto tijdens onze vakantiereizen. De muziek van de Ierse rockband U2 hoorde daar zeker bij. Een aantal van hun nummers kon ook door de ouders worden gewaardeerd, waaronder dit nummer. Martijn is een oktoberkind en dat had bijzondere betekenis voor hem. En zoals de rockband al tientallen jaren in dezelfde samenstelling muziek maakt, zo bleef Martijn zijn hele leven van deze muziek houden.
October and the trees are stripped bare
Of all they wear.
What do I care?
October and kingdoms rise
And kingdoms fall
But you go on
And on.

5. De woorden van Alice klik

voor vervolg klik