Hieronder een klein fragment uit het verhaal. Het hele verhaal lezen?

Klik dan op deze link:


De remblokken schuurden over de stalen wielen, schokkend en piepend kwam de trein tot stilstand. Nog één keer dreef een grote stoomwolk langs de ramen van de coupé.

"Dit is Ermelo, hier is Veldwijk, we zijn er,” zei mijn moeder en ik hoorde haar zuchten toen ze de grote tas uit het rek boven ons pakte.

We verlieten het station, een vrouw liep vlak naast mij. Ze knikte naar mijn moeder alsof ze elkaar vaker hadden gezien. Ze was ons al voorbij toen ze even haar pas inhield. Ze keek naar mij.

"Zo, neemt u uw zoontje mee?” Het klonk niet vriendelijk, meer als een verwijt. Moeder knikte.

"Hij heeft toch geen idee wat er aan de hand is,” klonk het verontschuldigend.

                            

Hieronder het begin van mijn winnende verhaal in de schrijfwedstrijd 2011 van de Zwolse Historische Vereniging (ZHV), met als thema

  DE GEUR VAN DE STAD  t

 "Maak me 's nachts wakker, houd een kaneelstokje voor m'n neus en ik zal roepen: de Thorbeckegracht!

Elke zondag liep ik – op weg naar de kerk op de Thorbeckegracht – met mijn moeder en vier broers over de Menno van Coehoornsingel. We staken het links liggende parkje schuin door, langs het stinkende urinoir. Dan hoefde ik nog maar één hoek om te slaan.Daar, op de Spinhuisbredehoek, gebeurde het. De neusvleugels spanden zich, ik haalde diep adem door mijn neus en bij het tweede huis – soms pas bij het derde huis – drong de geur van pijpkaneel naar binnen en was het alsof ik werd bedwelmd. Ik zag de grote bruine dekzeilen op de kade van de Thorbeckegracht, die de bedwelmende geur van de daaronder verborgen kaneelstokjes niet konden tegenhouden."

Verder lezen?           

Juryrapport lezen?     

Naar de ZHV?